| Owca domowa |
 |
| Systematyka |
| Domena |
eukarionty |
| Królestwo |
zwierzęta |
| Typ |
kręgowce |
| Gromada |
ssaki |
| Podgromada |
ssaki żyworodne |
| Szczep |
łożyskowce |
| Rząd |
parzystokopytne
|
| Podrząd |
przeżuwacze |
| Rodzina |
krętorogie
|
| Rodzaj |
Ovis
|
| Gatunek |
owca domowa |
| Nazwa systematyczna |
| Ovis aries |
| Linnaeus, 1758 |
| :) |
| :) |
Owca domowa (Ovis aries) - gatunek hodowlanego zwierzęcia domowego z rodziny krętorogich. Przodkiem były najprawdopodobniej różne podgatunki owcy dzikiej (Ovis ammon). Jak pokazują najnowsze badania przeprowadzone przez genetyków, owce były pierwszymi zwierzętami udomowionymi przez człowieka[1]. Ich domestykacja nastąpiła dwuetapowo. Najpierw udało się to osiagnąć człowiekowi około 11 tys. lat temu - potomkami tych zwierząt są dzisiejsze półdzikie, mocno włochate rasy wciąż hodowane na szkockich wyspach. Drugi raz dokonano tego między VIII a VI tysiącleciem p.n.e. w południowo-zachodniej Azji, na terenie dzisiejszego Iraku i Iranu, prawdopodobnie jeszcze przed rozpoczęciem osiadłego życia w epoce brązu.
Początkowo z owiec uzyskiwano jedynie skóry, mięso i mleko, obecnie również wełnę. Początkowo zwierzę hodowane na terenach górskich i stepowych rozpowszechniło się obecnie w różnorodnych biotopach na całym świecie.
- masa maciorek (samic): 20 - 90 kg (do 120 kg owce gisarskie)
- masa baranów (samców, zwanych też trykami): 30 - 150 kg (do 190 kg owce gisarskie)
- wysokość dorosłej owcy w kłębie do ok. 1 m
- dojrzałość płciowa w wieku kilku miesięcy do jednego roku (zależy od rasy)
- wykorzystywane gospodarczo zazwyczaj do 6 roku życia
- średnia długość życia: 11 - 12 lat
Niektóre rasy
- beriszony (berrichon du cher)
- booroola (merynos booroola)
- cakle
- charolaise
- chias
- cygaj
- czarnogłówka
- dorper
- fagasy (owca pomorska)
- hawajska czarna owca
- karakuły
- karnówka
- kenty (romney marsh)
- koriedele (corriedale)
- lajny (leine)
- linkolny (lincoln)
- merynoprekos
- merynosy
- rambouillety
- southdown
|
- suffolk
- świniarka
- teksle (texel)
- owca wieloroga
- owca teksańska
- owca korsykańska
- owca czerwona
- owca fryzyjska
- owca romanowska
- owca kamieniecka
- owce krosbredowe
- owce merynosowe polskie pogrubione
- owca olkuska
- owca wielkopolska
- owca uhruska
- owca wrzosówka
- owca żelaźnieńska
- owca śruboroga
- owca gisarska
- owca kameruńska
|
Znaczenie kulturowe
Od wieków owce były związane z wieloma kulturami, szczególnie w obszarze śródziemnomorskim i w Walii, gdzie były podstawowym zwierzęciem hodowlanym.
Owca ma też wiele znaczeń symbolicznych w starożytnej sztuce, tradycji i kulturze. W judaizmie występuje wiele odniesień do tego zwierzęcia, między innymi Baranek Paschalny. Chrześcijaństwo używa wielu ilustracji związanych z owcami. Między innymi: Dobry Pasterz jako jedno z określeń Chrystusa; biskupi pastorał (kształt i znaczenie łacińskie), lew spoczywający z owcą. W Grecji tradycyjnie spożywa się danie z Baranka Paschalnego na święto Wielkiejnocy. Owce mają również znaczenie w kulturze arabskiej. W Biblii pasterzami byli: Abraham, Jakub, Mojżesz i król Dawid.
Baran to jeden z dwunastu znaków zodiaku.