Ten lubiany na całym świecie domowy pupil jest krzyżówką tchórza stepowego oraz fretki (uważanej za jego albinotyczną odmianę). Zarówno tchórz, jak i fretka (a więc i tchórzofretka) należą do rzędu drapieżnych i rodziny łasicowatych. Fretka i tchórzofretka uważane są za zwierzęta udomowione, choć występują też w formie dzikiej jako uciekinierzy z hodowli lub krzyżówki z dzikimi tchórzami. Wszystkie swobodnie się ze sobą krzyżują dając płodne potomstwo.

Wygląd

Tchórzofretki wyglądem przypominają inne łasicowate, zwłaszcza kuny i norki. Osiągają długość 37-42 cm (bez ogona) i wagę 1000-1800 g. Ich tułów jest długi, walcowaty, osadzony na krótkich kończynach. Samce są większe, cięższe i mocniej zbudowane, niż samice. Ponieważ tchórzofretki prowadzą lądowy tryb życia, palce ich tylnych kończyn nie są połączone błoną pławną, jak na przykład u norek. Głowa tchórzofretki jest malutka, lekko spłaszczona, o zaokrąglonym pyszczku i małych, zaokrąglonych uszkach. Barwa oczu uzależniona jest od koloru okrywy.

Tchórzofretki występują w wielu odmianach barwnych. Najczęściej spotykane jest umaszczenie tchórzowate (ciemnobrązowe łapki, maska oraz włosy okrywowe, podszycie kremowe lub srebrzyste) oraz arlekin (podobne, jak tchórzowate, ale z białymi łapkami) ale spotyka się też osobniki cynamonowe (o rudawym odcieniu), czarne (maść jednolicie czarna), czekoladowe (okrywa w kolorze ciemnej czekolady, białe podszycie i łapki, wyraźna maska), panda (podobne do tchórzowatego, ale z mniej wyraźną maską i jasną głową), pastelowe (futerko kasztanowe, podszycie kremowe), palomino (podobne do cynamonowej, ale włosy maja rdzawy odcień), odmiany albinotyczne z czerwonymi oczami oraz białe z czarnymi oczami (nie są to albinosy).

Charakter

Tchórzofretka jest stworzeniem wesołym, żywym, niezwykle kontaktowym, uwielbiającym towarzystwo człowieka. Potrzebuje przestrzeni, zamknięta w klatce na pewno nie będzie szczęśliwa. To „żywe srebro” jest w ciągłym ruchu, lubi zabawki, potrafi nauczyć się wielu sztuczek. Jest w stanie zaakceptować na „swoim” terytorium psa lub kota, ale na chomika lub świnkę morską będzie zawzięcie polować – aż do skutku… Lubi pieszczoty, głaskanie, drapanie za uszkami. Jest zwierzakiem bardzo inteligentnym – nauczy się przychodzenia a wołanie, a także spacerów ze smyczą.

Żywienie

Tchórzofretka jest drapieżnikiem, podstawą jej diety powinno być zatem mięso. Do jej miseczki powinno trafiać mięso drobiowe (kura, kaczka, indyk) oraz podroby (serca, żołądki, płucka), mięso wołowe, specjalnie dla niej kupowane mięso nutrii, baranina, konina, ryby morskie (gotowane lub surowe), gotowa karma dla fretek (odpowiednia jest tez karma dla kotów), warzywa (np. marchew, surowe ziemniaki, ogórek), owoce (np. jabłka, banany, ale nie cytrusy), żółtko surowych jaj lub całe gotowane jaja, ugotowany ryż, kasza i makaron (jako dodatek, w małych ilościach), nabiał (np. żółty ser). Należy pamiętać o podawaniu pupilowi preparatów witaminowych.

Obowiązkowe szczepienia

W 8. 11. i 14. tygodniu życia tchórzofretka powinna przejść pierwsze szczepienia na nosówkę. Później szczepienie powtarza się raz na rok. Zwierzak wychodzący na spacery (oczywiście na smyczy) powinien zostać zaszczepiony przeciwko wściekliźnie (najlepiej w wieku 14-16 tygodni).